علل عدم کنترل دیابت

در دیابت نوع دو طول کشیده هم انسولین از سلولهای پانکراس کم ترشح می گردد هم سلولهای بدن به انسولین مقاومت دارند. یعنی انسولین نمی تواند باعث ورود گلوکز به داخل سلولها شود.

قرص سبب افزایش ترشح انسولین می گردد که در اوایل بیماری دیابت موثر است ولی بعد از مدتی سلولهای پانکراس از تولید انسولین خسته می گردند و مثل دیابت‌نوع اول انسولین خون کاهش می یابد. شما احتمالا برای کاهش قند خون نیاز به تزریق انسولین دارید.

سوالی که اینجا برای شما ایجاد می گردد اینست که اگر من انسولین بزنم باید تا آخر عمر انسولین بزنم؟ خیر. انسولین در دیابت نوع دوم می تواند برای دوره چند ماهه استفاده‌گردد و بعد مجددا قرص شروع شود. این بار قرص موثر تر خواهد بود. علت اینست که در دوره ای که انسولین می زنید سلولهای پانکراس شما استراحت می کنند و دوباره می توانند انسولین ترشح کنند.

دیابت با مکانیسم اسیب به پروتئین های سلولی باعث اسیب به قلب و کلیه ها وچشمها می گردد. دیده شده طول عمر کسانی که قند خونشان کنترل می شود با طول عمر افراد سالم برابر است. لذا توصیه می گردد قند خون ناشتا افراد دیابتیک جوان کمتر از ۱۲۰ و دیابتیک های مسن کمتر از ۱۴۰ باشد.

علل عدم کنترل دیابت شامل عدم رعایت رژیم غذایی و تحرک کافی ،چاقی،مقاومت به انسولین،کم کاری تیرویید ،عفونت ها می باشد.
در زخم پای دیابتی بدلیل اینکه خونرسانی به اندام ها مختل است آنتی بیوتیک به محل زخم نمی رسد لذا گاهی به درمان مقاوم می شود .

توصیه می شود از ناحیه زخم عکس برداری شود تا از نظر عفونت استخوان بررسی گردد . همچنین کالر داپلر شریانی اندام تحتانی از جهت وجود تنگی عروق نیز انجام دهید.
به جراح هم مراجعه کنید جراح ممکن است با توجه به شکل و عمق زخم تصمیم به برداشتن بافتهای عفونی کند.
آزمایش خون ESR از نظر بررسی درگیری استخوان در ناحیه زخم هم مفید است.
سفازولین و آموکسی سیلین انتی بیوتیکی هست که گاها زخم ها به ان به سختی پاسخ می دهند لذا ممکن است بستری و استفاده از داروهای وانکومایسین و سیپروفلوکساسین وریدی لازم باشد.
بتادین بهبود زخم را تاخیر می اندازد. لذا از ژل کلیندامایسین و انسولین موضعی و پانسمان مفید است.